Löp et !

Et kadar değerimiz var şu dünyada ama et dediysem löp değil, löp pahalı.
Sen ne sanıyordun ki ? Bir sığırdan daha değerli olduğunu mu ? İçindeki paslanmamış gıcır gıcır bir fahişe hisleri var. Bir orospudan bile daha değersizsin aslında ki zaten bilirsin severim orospuları, onlar hepimizden
daha çok bilirler ölmeyi de, yaşamayı da.

En çok sözünü ettiğimiz kalbimiz olması gerekiyor ama değil biz en fazla bacak aralarında amacından şaşmış bir zarı konuşuyoruz. Zarı etten ayırmak tüm derdimiz.
Yanı başımızda ölen insanlar ile uzakta ölen insanlar arasında fark yok aslında. Emin ol bir kaç ay geçince biraz dinlenince etleri yağından ayırıp löp et yapacağız onları da.
Çıldırdık ! insanlığımızın üzerine giydiğimiz incecik, tüysüz derimizin altında tıpkı ışıkta kaybolmuş bir yarasa gibi çıldırdık. Löp etten farkımız kalmadı. En güzel şiirleri yazan abileri unuttuk ve en güzel türküleri dillendiren ablaları unuttuk.
Şiirler, türküler ve sevmeler gidince sadece içinde donmuş kan olan bir kaç kilo et kaldık.
Hala komada olan ablamız artık löp et.
Yüksek ateşte yanan aydınlar artık löp et.
Zehirli gazla terbiye edilmeye çalışan çocuklar artık löp et.
Bir amacı bile olmayan bizler artık löp löp et.

Taşaklarımızdan daha değerli olmayan duygularımıza hamd olsun. Löp löp et olsun, karpuz gibi göt olsun, hepimize afiyet olsun.